WHAT IS THE CONDITION OF YOUR VITAL GROUP? (2)
I have a burden to help the saints become vital. Now we need to be brought into the genuine practice of the vital groups. In order to be vitalized, we need to be like the athletes who are in the Olympics. If we want to know what desperation is, we should consider these athletes. Their dedication and endeavoring are a good display of desperation. The Christian life is a life of martyrdom. Paul knew that he was going to be martyred (2 Tim. 4:6). The Lord Jesus told us that anyone who would come after Him must deny himself and take up his cross to lose his soul-life (Matt. 16:24-25). This is much different from the “sugarcoated” gospel preached in today’s Christianity. From my Christian experience I can say that the only real enjoyment for a Christian is not physical. It is absolutely spiritual. Physically speaking, every step, every aspect, of the Christian life is a sacrifice…. Dear saints, if we are going to be vitalized, we have to pay a price.
If you would analyze your start of the vital group, I believe you would be convinced that you have not started yet. You may have never had a genuine repentance. A genuine repentance means that you are under a kind of constant condemnation to such an extent that you realize you are nothing but a constitution of sin, transgressions, trespasses, mistakes, wrongdoings, and offenses. If you do not have such a repentance and confession with tears, how can your companion be led into being vitalized? We must have a genuine start of the vital groups.
Psalm 51 is a psalm of David’s repentance and confession of his indulging sin. He was rebuked by Nathan the prophet for what he had done, and he made his confession. By reading that psalm you can see that his repentance and confession actually have no end. You should not believe that Psalm 51 has finished, or completed, David’s repentance and confession. The real confession, the real repentance, according to my experience, has no ending. We are a heap of sin. Our constitution is sin. How then could we finish our confession?
We may confess our sins and then be mean to someone right after our confession. How could we be holy? How could we be righteous? But when we repent and confess—the more thoroughly the better—we receive mercy and grace. We should not think that we can finish our confession. The whole Christian life, on the negative side, is a life of confession. Every day and every moment we have to confess. Whenever we open up our mouth to pray, we should not say a word before confessing. After our confession we are still sinful. Because we are living in a dirty world, medical doctors tell us that we should wash our hands frequently to avoid getting sick. In the same way, we need to confess frequently day by day. We need to have such a thorough repentance and confession. (Collected Works of Witness Lee, 1993, vol. 2, “The Training and Practice of the Vital Groups”, ch. 4, pp. 294-295)
UNSA MAY KAHIMTANG SA INYUHANG LAGSIK NGA GRUPO? (2)
Naa koy luwan nga mutabang sa mga balaan aron mahimo silang lagsik. Karon nagkinahanglan nga madala ta sa tinuod nga pagbansay sa lagsik nga mga grupo. Aron malagsik, nagkinahanglan mahimo tang susama sa mga atleta nga naa sa Olympics. Kung buot tang masayod kung unsa ang pagka desperado (desperation), hatagan gyud nato ug pagtagad kining mga atleta. Ang ilang pagpahinungud ug pagpaningkamot usa ka maayong pagpakita kung unsa ang pagka desperado (desperation). Ang kinabuhi sa cristohanon kinabuhi man sa pagkamartir. Nasayod si Pablo nga mahimo syang martir (2 Tim. 4:6). Gi ingnan ta ni Ginoong Jesus nga kung kinsa man ang musunod Niya kinahanglan nga magdumili sa iyang kaugalingon ug pas-anon ang krus aron madumilian niya iyang kinabuhi sa kalag (Mat. 16:24-25). Dako gyud kaayo ni ug kalahian sa “tam-is” (sugarcoated) nga pag ebanghelyo sa Cristianidad karon. Sumala sa akoang Cristohanong kasinatian makaingun ko nga dili pisikal ang tinuod nga pagpahimulos sa usa ka Cristohanon. Hingpit gyud nga iya sa spirituwal. Sa pisikal nga pagpamulong, matag ang-ang, matag aspeto, sa Cristohanong kinabuhi usa man ka sakripisyo…. Mga hinigugmang mga balaan, aron mahimo tang lagsik kinahanglan mobayad ta ug bili.
Kong atoang analisahon ang inyung pagsugod sa lagsik nga grupo, nagtuo ko nga mouyon ka nga wala pa ka makasugod. Wala paka makasinati ug tinuod nga paghinulsol. Nagpasabot ang tinuod nga paghinulsol nga nailalom ka sa kanunay nga pagkahinukman hangtod nga muabot ka sa punto nga makaamgo ka nga bali wala ka ug naumol ka sa sala, paglapas, mga pagkapakyas, sayop nga buhat, ug mga sala. Kung wala kay ingun ana nga paghinulsol ug pasugid uban sa mga luha, paunsaon man sa pagkadala ngadto sa pagkalagsik ang imong mga kauban (companion)? Nagkinahanglan ta ug tinuod nga pagsugod sa lagsik nga mga grupo.
Ang Salmo 51 usa ka salmo ni David sa iyang paghinulsol ug pasugid niya sa iyang pagpakasala. Gibadlung sya ni Natan nga propeta sa iyang gibuhat, ug nisugid dayon siya. Sa pagbasa nato anang Salmoha makita nato nga wala gyuy kahumanan ang iyang paghinulsol ug pagsugid. Dili gyud ka motuo nga nahuman na ang Salmo 51, o nacompleto na ang paghinulso ug pasugid ni David. Ang tinuod nga pagsugid, ang tinuod nga paghinulsol, sumala sa akoang kasinatian, wala gyuy kahumanan. Usa ta ka tambak nga sala. Naumolan ta sa sala. Unsaon man nato pagkahuman sa atoang pagsugid?
Musugid guro ta sa atoang sala ug mahimo dayon tang dautan ngadto sa uban diha-diha dayon pagkahuman nato ug sugid. Unsaon man nato pagka balaan? Unsaon man nato pagkamatarung? Apan sa magalabi tang maghinulsol ug mosugid – mas labing maayo – makadawat ta ug kaluoy ug grasya. Dili gyud ta maghunahuna nga mahuman ta sa atoang pagsugid. Ang tibuok Cristohanong kinabuhi, sa negatibong bahin, kinabuhi sa kanunay nga nagsugid. Matag adlaw ug matag higayon mosugid gyud ta. Sa dihang mobukas ang atoang baba sa pag-ampo, dili gyud ta moingun ug pulong sa dili pata makasugid. Sa mahuman nata ug sugid makasasala gihapon ta. Tungod kay nagkinabuhi man ta sa hugaw nga kalibutan, ang mga doctor sa medisina, nag ingun nato nga kanunay tang maghugas sa atong kamot aron malikayan nga magkasakit ta. Sa susamang paagi, nagkinahanglan ta nga kanunay mosugid adlaw kada adlaw. Nagkinahanglan ta ug ingun ani nga tiunay nga paghinulsol ug pagsugid. (Collected Works of Witness Lee, 1993, vol. 2, “The Training and Practice of the Vital Groups”, ch. 4, pp. 294-295)
The church in Zamboanga 